Benguela das "bananeiras",
dos jardins donde as palmeiras,
nos pareciam "acenar"!...
Das já frondosas mangueiras,
das pequenas pitangueiras,
lado-a-lado, a contrastar...
Óh Benguela das roseiras,
que abriam em "passadeiras",
quando alguém ia a passar...
Das "Acácias feiticeiras",
vermelhas de "baboseiras",
na "mira de nos mimar"!...
Do «Kalunga» e da «Morena»,
da lembrança doce amena,
que o amor faz recordar!...
Benguela, minha Cidade...
- Fecho os olhos "de verdade",
sigo o «rio da saudade»,
que corre para o teu mar!!!